Никоҳ

Соҳа: Жамиятнинг урф-одатлари, маросимлари ва байрамлари
Тартиб рақами: 03.01.04

«Никоҳ» сўзи арабча бўлиб, эр-хотинликни шариат йўли билан қонуний расмийлаштириш, оилавий иттифоқ деган маънони билдиради. Никоҳ тўйи Республикамизнинг турли жойларида «никоҳ тўйи», «ижоб тўйи», «уй туширар тўйи», «катта ялоқ қизартирар тўйи» деб номланган.

Никоҳ тўйи тизимида бир қанча маросимлар мавжуд: уй кўрар (қиз кўрар), совчилик, сеп тахлар, тўққиз бериш (тўққиз тавоқ), қиз оши (қизлар мажлиси), келин тушириш, бақон тутиш, юз очди, келин салом, чорлар каби маросимлар ва улар билан боғлиқ расм-русумлар. Улар ҳозиргача сақланиб, амали қилиниб келинади.

Келин тушириш дастлаб уй кўрди(қиз кўрди) маросимдидан бошланади. Маълумки ўтмишда, никоҳ тўйи фақат ота-она тавсияси ва раъига кўра ўтказилган. Бу одат айрим ерларда ҳозиргача сақланган. Ўғил балоғатга етгач муносиб қиз ахтаради. Йигитнинг онаси, аммаси, ёки холаларидан бири мўлжалланган қизларни хонодонига ташриф буюриб, «меҳмонга келдик» баҳонаси билан қиз кўрадилар, ҳовлисининг тозалиги, уйларининг тартиблилигига разм соладилар; қайси қиз мақул келса, уникига совчи юборганлар. Ўзбекларда совчилар кичик, катта совчиларга бўлинади. «Кичик совчи»лар (кўпинча аёллар) ишни битириб қайтганларидан сўнг «катта совчи»лар тўй ҳаражатларини ва айним жойларда қалин миқдорини белгилаганлар. Кўплаб ерларда совчиликка куёвнинг тоғаси ва элнинг сўзамол ҳурматли «оқсоқоли» борган. Қиз томон совчиларга турли рамзий ишораларда(ковуши ичига сув солиб қўйиш, коиушини ўнглаб қуйиш) норозилик белгисини ифодалаган бўлса, розилик аломатини совчилар олдига қўйилган ёғли, тансиқ таомларда ҳам билдирган.

Никоҳ тўйи тизимидаги кўримли маросимлардан фотиҳа тўйи (кичик тўй, баъзи ерларда муборокбод тўйи) бўлган. Совчиларнинг сўнгги боришида фотиҳа куни белгиланган. Бўлажак келиннинг уйида ўтказиладиган фотиҳа тўйи даврасига жамоанинг эътиборли қариялари, оқсоқоли ҳам таклиф этилган ва бу кун «нон синдириш» маросими ўтказилади. Фотиҳа тўйи якунида ўзаро икки томоннинг ўзарпо келувига кўра тўй ва никоҳ куни белгиланган. Фотиҳа тўйидан катта тўйигача бўлган вақтда қудалар товоқ қайтариш, «кўрпа солди», тўққиз, «қиз оши (қиз мажлиси)» каби маросимлар ўтказилган. Йигит томон байрамларда келинга хайитлик совғалар юбориб турган.

Никоҳ тўйи куни ёки бир кун олдин қиз томонга тўйнинг ошини пишириб ёки хомлигича юборилади. Қиз хонодонида жамоага ош тортилади. Ўша куни кўпинча куёвникида ҳам ош берилади.

Тўй куни ёки тўйдан бир кун олдин қизнинг отасиникида никоҳ маросими ўтказилади. Куёв яқин жўраси, тоғаси билан бўлажак келин хонодонига борган. Имом бўлажак куёвга эр-хотинликнингн бурч ва ҳуқуқларини тушинтиргач, қизнинг янгаси орқали рухсатини олиб кейин «Хутбаи никоҳ» ўқиган.

Келинни куёвникига олиб кетгунча ўтказилган «келин яширар», «тўш талашар», «ит ириллар», «чироқ айлантирар», «кампир ўлди», «кампир туш кўрди»,«соч сийпатар», «ойна кўрсатар», «қўл қисар», «тўшак тўлдирар», каби қатор удумлар ўтказилган ва уларнинг айримлари ҳозир ҳам сақланиб қолган. Куёвникида келинни уч марта гулхандан айлантирилиб ичкарига олиб киришда «бўсағадан тавоб олиш», «тўй аҳлига салом бериш» одатлари бажарилган. Тўйнинг эртаси куни «бет очар», «келин салом» каби удумларнинг бажарилган.